Onurlu, duyarlı ve katıksız bir Çingene olarak, ülkemizde Çingene toplumuna sorumsuzca yapılan haksız ve ağır suçlamaların tekrarlanmaması dileğiyle, eğitim ve öğretim konusundaki düşüncelerimi açıklamak istiyorum.
Bana göre eğitim, insanların beyinlerini açan, ufkunu genişleten, fikri gelişmesini sağlayan bir anahtardır.
Çingene toplumunu yıllardır çeşitli kitap yazılarıyla kıyasıya suçlayanlar, kitabın her baskısında suçlamalarını sürdürenler, çıkartılmasını düşünemeyenler, başvurularıma kulak asmayanlar üniversite okumuş, mesleklerinde uzmanlaşmış, doçent ve profesör olmuş akademisyen kişiler. Öğrenimliler ama, eğitimli değiller!...
Ayrımcılık cehaletin, şartlanmışlığın, önyargılı olmanın, sevgisizliğin ürünüdür. Ayrımcılık insan hakları ihlalidir, insanlık suçudur. Ülkemizde bakanlık, başbakanlık, başbakan yardımcılığı, belediye başkanlığı yapan; vali, savcı, bürokrat emeklisi olan, bilim insanı olan, sanatın zirvesine ulaşan Çingeneler bu haksız ve ağır suçlamaların önlenmesiyle ilgilenmediler! Yaşananlara seyirci kaldılar! Bu hizmetlerin gerçekleştirilmesi bana nasip oldu.
Çingene olduğum için ortaöğrenim sırasında yaşatılan sıkıntılarım nedeniyle tahsilime ara vermek zorunda kaldım! Çalıştığım işte işime son verildi! Çingene olmayan nişanlımla evlenmeme Müslümanlık adına(!) engel olmak istendi! Evliliğimizin 45.yılında Çingene olduğumu yeni öğrenen baldızlarımın tepkileriyle karşılaştık! Araştırma ve sorun çözme çalışmalarım sırasında önerilerimi içlerine sindiremeyenlerin odalarından kovuldum!... Eğitimsizlikten kaynaklandığını düşünerek unutmaya çalıştım.
Ama, emekliye ayrıldığım yıl yaşadığım suçlanmayı hiç unutamadım. Bu acı olayı okuyucuların bilgilerine sunmak istiyorum.
Ankara/Etlik’teki Dalokay Parkı’nda memuriyetten emekli olmuş kişilerle bir araya gelip sohbet ediyorduk. Aralarına yeni katılmıştım. Bir gün 5-6 kişiyle sohbet ederken, öğretmen emeklisi sordu:
- Mustafa Bey, siz Düzceli olduğunuzu söylediniz. Çerkez misiniz?
- Evet Düzceliyim. Ama Çerkez değilim, Çingeneyim. Eşim Çerkez.
-Olur mu öyle şey? Siz Çingene’ye benzemiyorsunuz ki… Çingenelere kız verilmez ki!...
Subay emeklisi seslendi: “Siz askerliğinizi yedek subay olarak yapmışsınız. Oysa Çingeneleri askere bile almazlar” dedi.
Bankacı olan araya girerek “Belki annesi, Mustafa Bey’i Çingene olmayan bir aileden çalmış olabilir” dediğinde kahkahayla güldüler!... 4.kişi ayağa kalktı: “Annesi belki Çingene olmayan bir erkekle zina ederek kazanmıştır Mustafa Bey’i” demez mi? Bir kahkaha daha…
Beyinlerindeki Çingene fotoğrafını sergiliyorlardı. Gülüyorlardı ağlanacak hallerine… Çok üzüldüm, isyan edesim geldi içimden… Bir “mizansen” hazırlandığını düşündüm.
Onlara; “Hepimiz Adem ile Havva’nın çocuklarıyız. İnsanların anasını, babasını seçme şansı yok” dedim. Ve, cevaplarını beklemeden ayrıldım yanlarından.
Okuyucularıma sormak istiyorum. Sizler benim yerimde olsaydınız ne yapardınız acaba?...
Eve gidince, Aziz Nesin’in “Asiye Nasıl Kurtulur” isimli eseri geldi aklıma: “%50-%70” sözlerini hatırladım. “Daha çok, daha çok” dedim içimden…
Yaşım gereği ağabeyiniz, amcanız, dedeniz durumundayım. Hurafelerle, kitap yazılarıyla ve yasa maddeleriyle yaratılan sorunların çözümünü sağlayan, onurlu, duyarlı, kişilikli ve katıksız bir Çingeneyim. Derneklerinizin temelini atan kişi olarak bu yazımda “Roman” ismini kullanan Çingene dostlarıma seslenmek istiyorum.
Toplumumuzda yaşanan dışlanmışlık ve umutsuzluk nedeniyle Edirne, Samsun ve Balıkesir’de Çingene adını taşıyan derneklerin kurulması, bir yıllık uğraşlarımla 2001 yılında mümkün olmuştu! 2001 yılında Edirne’de bir de federasyon kurulmuştu… Derneğin Tüzüğü’nü ben hazırlamıştım…
Dernekleşme çalışmasını başlatan ve gerçekleştiren kişi olarak, Konfederasyon kuruluş toplantısına davetiniz için teşekkür ederim. Mazeretim nedeniyle katılamadım, üzgünüm!
Dernekler federasyonlara en kısa zamanda bağlanmalı, federasyonlar konfederasyonun çatısı altında birleşmeli. Yönetimlere dürüst, çalışkan, bilgili ve gönüllü kişiler getirilmeli.
2011 ve 2012 yıllarında Diyanet İşleri Başkanlığı'na gönderdiğim eğitim talebimle ilgili dilekçelerimin cevaplandırılması için gösterdiğiniz ilgi nedeniyle, sizlere ve Uzman Haluk Bey'e teşekkür ediyorum.
(02/10/2012) Anayasa temel hukuk kurallarını ve kişilerin hak ve özgürlüklerini belirleyen toplumsal bir sözleşmedir. Umarım yeni anayasa siyasi değil toplumsal bir anayasa olur.
Çeşitli sivil toplum örgütlerinin bu konudaki taleplerinin değerlendirilmesi gerektiğini düşündüğüm için, araştırmacı yazar ve onursal başkan olarak, Çingene toplumunun sıkıntılarını ve taleplerini açıklamak istiyorum.
Onurlu, duyarlı ve katıksız bir Çingene olarak, ülkemizde Çingene toplumuna sorumsuzca yapılan haksız ve ağır suçlamaların tekrarlanmaması dileğiyle, eğitim ve öğretim konusundaki düşüncelerimi açıklamak istiyorum.
